Temat narodził się w wyniku powtarzających się dyskusji, że można nagle "wydostać się" od innych (poddać się agresji). Te przypadki "grabienia" ludzi uważają za swoją niższość w społeczeństwie i niemożność porozumiewania się.
Ogólnie rzecz biorąc, prawie każdy jest narażony na różne stopnie i typy agresji każdego dnia. Ale jest charakterystyczna cecha. Większość ludzi nie podejmuje wszystkich agresywnych ataków na własny koszt.
Oczywiście, każdy ma swoje chore miejsca, gdzie agresor może dziobać, ale generalnie ludzie często uważają się za niewinnych w konflikcie lub neutralnie traktują agresję. Na przykład, mężczyzna wstał na niewłaściwą stopę i "wpadł na" swoich krewnych. Teraz wlejemy go do kawy i wszystko będzie w porządku. I wiecie, ludzie są egoistami. Na ogół mówią około 95 procent i myślą tylko o sobie. Nawet gdy mówią, że myślą o innych, wciąż myślą o sobie. W tym czasie planują swoje zachowanie, kształtują postawę, przewidują przyszłość.
Każdy ma swoją "mapę świata" i swoje własne doświadczenie. Czasami zachowanie i reakcja człowieka, który popadł w agresję, wydaje się całkowicie nieadekwatny i nielogiczny. Ale w rzeczywistości każdy ma swoją własną logikę, opartą na wewnętrznych przekonaniach, wzorcach i wzorcach zachowań. Są po prostu inne od naszych, więc ich nie rozumiemy.
Dlatego, jeśli dana osoba wybuchła lub zachowuje się agresywnie w stosunku do ciebie, powiedzmy, że procent za 95 jest czymś w głowie, że coś osobistego się zamknęło.
Nie mówię, że agresor jest bezpieczny. Zdarza się, a nie tak rzadko, wręcz przeciwnie. I nie próbuj zgadywać w czasie ekstremalnej agresji, kochałeś to jako dziecko, czy nie.
Dlaczego człowiek może zamknąć głowę?
1. Widzisz go jako źródło niebezpieczeństwa. Tj. Agresor poczuje, że atakujesz go, a on się broni. W ogóle interpretacja stopnia zagrożenia jest inna. I to nie jest tylko lęk przed przemocą fizyczną. W jego oczach możesz zagrozić poczuciu własnej wartości, pozycji społecznej, związkom itp.
2. Jesteś na drodze jego interesów. Na przykład zajęli stanowisko, na które liczył.
3. Masz opinię sprzeczną z jego podstawowymi przekonaniami, wiarą, poglądami politycznymi lub sposobem życia.
4. Przynosiłeś złe wieści.
5. Czuł się winny lub zawstydzony, ale rzutował je na ciebie.
6. Czuł, że masz wyższy status lub aktywność życiową (zachowanie, myśli, opinie, wygląd, relacje, itp.) Pomniejszają jego cechy osobiste.
Na przykład, jeśli jeden z kolegów otrzyma awans, inni mogą poczuć się nieudacznikami lub bezradnymi, lub cokolwiek, co jest złe dla nich samych.Nawet piękne modne ubrania mogą powodować między innymi negatywne uczucia, a niektóre z nich zaczną zachowywać się agresywnie.
7. On chce czegoś od ciebie, ale nie chce lub nie może mówić o tym bezpośrednio.
8. Czuje, że traci kontrolę nad sytuacją. Na przykład świadomie lub nieświadomie niszczysz swoje plany.
9. Nie usprawiedliwiasz jego idealistycznych oczekiwań. Przedstawiał cię jako D'Artagnana, a ty okazałeś się nikczemnym strażnikiem kardynała.
10. Ma uprzedzenia co do niektórych twoich cech i demonstruje swoją pozycję, która różni się od twojej. Lub po prostu przestraszony (paragraf 1) 
11. O, czuje się chory, chory, zmęczony, ma chorobę psychiczną.
Tak więc, z reguły gniew nie dotyczy wcale ciebie. I to zawsze musi być brane pod uwagę. Oczywiście, jeśli jesteś w konflikcie, warto pomyśleć: "Dlaczego to robię, dlaczego tak bardzo mnie to niepokoi?" Z reguły znajdziesz w głowie wiele interesujących przekonań, które psują ci życie.
To bardzo dystansujące, "to jest część jego wewnętrznego problemu, nie mojego," pierwszy krok ku spokojnemu podejściu do tego, co się dzieje.
Aby udowodnić swój punkt widzenia i próbować odwieść ludzi w jaskrawym okresie gniewu, jest to nieskuteczne.W tej chwili toczy się po twardej wewnętrznej psychologicznej rutynie. Chociaż nie wykonuje programu przynajmniej przy wybuchach emocji, nie przestaje. On w tej chwili całkowicie fioletowy, że rzeczywiście miał na myśli, jakie są twoje intencje, a czasami nie jest nawet dużo opieki, kim jesteś.
Agresor zatrzyma się tylko wtedy, gdy ponownie nie zdecyduje w sobie, że cię wygrał. Albo będzie się bał. Tak, wtedy większość tych, którzy się rozgniewali, czuje się winna, ale gdy agresywny wybuch osoby go poniósł, nie daje sobie zbyt wiele informacji o tym, co naprawdę się dzieje, a gdzie jego interpretacja sytuacji jest przez pryzmat doświadczeń dzieci.
Oczywiście są ludzie z wysokim stopniem odbicia, że pierwsze minuty pożaru mogą zauważyć się w stan emocjonalny nie jest dobre. Mogą dość łatwo przestać słuchać twoich argumentów.
Nie popieram schematu agresji. Nie należy tworzyć sceny do odegrania swoją skrypt, nie twierdzą, nie tłumaczą, nie próbuj do rozsądku. Czasami jest nawet przydatne, aby dać mu szansę poczuć, że wygrał, dla niego poczucie bezpieczeństwa.W takim przypadku osoba szybko powróci do stanu normalnego.
A wtedy, gdy osoba już się uspokoiła, możesz z nim porozmawiać, wyrazić swoje uczucia na temat konfliktu i wyjaśnić, że nie akceptujesz siebie. I chociaż go rozumiesz, a gdzieś nawet dzielisz się swoimi uczuciami, ale to nie znaczy, że jesteś gotowy, aby nadal cierpieć gniewne wybryki.
Ogólnie rzecz biorąc, z obcymi nie ma sensu rozmawiać o czymś. Włączanie i rozpoczynanie z nimi w myślach wirtualnej rozmowy. Powiedz sobie, że sprawca przemocy nie znajduje się w jamie czaszki, a ty tylko masturbujesz emocje i zwiększasz poczucie własnej wartości. Jednak samoocena w wyniku wewnętrznego dialogu z pewną osobą nie wzrasta. Ty też na pewnym etapie po prostu się uspokój, ponieważ pokonałeś sprawcę w swojej wyobraźni. Pomyśl tylko, dlaczego jesteś zraniony.
Kilka uwag na temat przebiegu konfliktu
Konflikty, powiadam wam, są również bardzo ważną częścią życia. Tak, na pewno lepiej jest ich unikać, ale nie przez uciszanie nieprzyjemnych uczuć, ale przez rozwiązywanie pytań, co cię bardzo niepokoi. Disturbs zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Kiedy ludziom mówi się, że w konflikcie trzeba zachowywać się spokojnie i konstruktywnie, spotyka się z nim nieporozumienie. Jeśli ludzie mnie obrażą, z jakiegokolwiek powodu, powinienem znieść dyskomfort, frustrację i ogólnie nie czuć się dobrze.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli naprawdę chcesz rozwiązać niektóre problemy, musisz porozmawiać z przeciwną stroną. Przynajmniej w celu wyraźnego przekazania ich potrzeb i uczuć. Nie mówię o tym magicznym stanie, kiedy obrażeni nie bardzo wiedzą, czego on chce. Przeciwnie, wie, ale nie może tego wyrazić słowami, nawet dla siebie i to pragnienie wisi w jego podświadomości, jak kłębek emocji.
Więc kiedy zaczniesz rozwiązywać konflikt, zadaj sobie pytanie: "Co konkretnie chcę?". I postaraj się, aby odpowiedź brzmiała tak konkretnie, jak to tylko możliwe. Tj. "Chcę, żeby tak nie było" lub "chcę, żeby to było inaczej" nie jest konkretne.
Cud taki istnieje, gdy ludzie wyraźnie formułują swoją potrzebę i zdają sobie sprawę, że nie ma niczego, czego można by się dowiedzieć, ponieważ problem rozwiązuje się dwoma gestami, nie uwzględniając innych w tym procesie. Albo, że tak naprawdę nikt nie jest przeciwko temu, co się stało, to czego chcesz.
Po drugie, spróbuj użyć bardzo prostych słów i pytań w konflikcie po przeciwnej stronie. Pamiętaj, że rozwiązujesz swój problem. Przeciwnik decyduje o swoim. Czy chcesz coś, co zrobił przeciwnik? Nie komplikuj swojego zadania słowem.
Istnieje szereg problemów, które znacznie komplikują rozstrzygnięcie konfliktu. Odkładają rozmowę na bok, wywołują dodatkowe emocje nieistotne, wyciągają jeszcze więcej osób do określonego konfliktu i tym samym przekształcają go w zawiły splot.
Są to:
1. "Wiodące" pytania. Na przykład: "To nie tak, że nie czujesz …" (szperanie, muszę coś poczuć) "Nie sądzisz …?" Te pytania bezpośrednio prowadzą do sytuacji, w której przeciwnik musi coś przyznać lub nie.
Z reguły "kierują" swoją uwagę na niektóre z jego własnych niedociągnięć lub niegodnych zachowań. Co powoduje, że obala twoje słowa lub pokazuje agresję wobec ciebie.
2. "Karzeć" pytania. Zakładają, że przeciwnik jest winien czegoś i sugeruje, że musi odpowiedzieć, że jest zły. Właściwie być ukaranym. "Dlaczego jesteś tak nieczuły?" Niewrażliwi ludzie to źli ludzie.Są nielubieni i wypędzeni z "przyzwoitego społeczeństwa".
3. "Wymagające" pytania. Sugerowano, że przeciwnik musi wykonać to lub owo działanie, najlepiej natychmiast. "Kiedy w końcu się zatrzymasz?"
4. Pytania są fantastyczne. Jakby podpowiedź dla właściwego zachowania i oczekiwań przeciwnika. Jednak są one zwykle wymawiane w takiej sytuacji, że mają do wyboru: albo obiecywać i przeklinać, ale postawić się w pozycji zależnej, albo natychmiast odmówić, aby stać się "szumowiną". "Jeśli zarobiłeś dużo pieniędzy, wydałbyś je na kupowanie moich płaszczy?"
Prawdziwy pytający jest zadowolony z obu wariantów odpowiedzi. Pierwsza pozwala uzyskać obiecaną, druga daje nowe pożywienie dla rozwoju konfliktu.
5. Pytania to zastrzyki. Ich znaczenie nie polega na tym, aby dowiedzieć się czegoś, ale wywołać nieprzyjemną emocjonalną reakcję partnera. "Cóż, co możesz mi powiedzieć?" "Co ty mówisz, nie ma nic do powiedzenia?"
6. Pytania "montażowe". Pytania, które sprawiają, że montaż i instalacja nowego poczucia konfliktu i jego ekspansji. "Czy pamiętasz, w 37, zrobiłeś …? Czy to oznacza, że nawet wtedy myślałeś …?" Więc kiedy kupiłeś samochód, nie pomyślałeś o mnie? "
Pytania można łączyć, łączyć ze sobą kilka znaczeń, ale tak naprawdę konflikt na takim drewnie opałowym nigdy nie ustępuje i nie przynosi żadnych pozytywnych rezultatów.Pierwszym krokiem do podjęcia jest dobrze znany "model I".
Myślę, że wszyscy o tym wiedzą, ale nie używajcie tego. Tj. Nie szukaj rozpoznania u twojego przeciwnika, nie czytaj jego myśli, nie diagnozuj go, ale mów o tym, co czujesz, czego chcesz i czego oczekujesz od przeciwnika. Wszystkie powyższe pytania są rodzajem ekspresji uczuć. Ale można to zrobić w inny sposób.
Po prostu powiedz, co czujesz. Przeciwnik może nie zgadzać się z Twoimi wypowiedziami lub zaprzeczyć tobie? A z pomocą konfliktu zrobiłby to, czego chcesz?
Po trzecie, o tym, że masz prawo "chcieć". Możesz tylko chcieć, co vzbredet w głowie i za czym tęsknisz. W tym nie ma nic szczególnego, jeśli chcesz nawet zamek na 300 pokoi. To zależy od Ciebie, czego chcesz. Nie oceniaj tego w specjalny sposób. Powiedzieć, że "to jest małe / głupie / dziecinne … i dlatego nie mogę tego chcieć." To żenujące, że chce tego właśnie. "Nie jestem godzien, aby tego chcieć." Pozwól sobie na cokolwiek. Szczególnie dotyczy to korzystania z praw, szacunku dla siebie i miłości.
Po czwarte, o emocjach. Wszędzie jest bardzo dobrze napisane, że w konflikcie należy zachowywać się chłodno. Ale jest haczyk. Cholernie trudno to zrobić.Zwłaszcza na poziomie, na którym nie wiesz, czego chcesz i nie pozwalaj sobie na coś.
Kiedy jesteś w konflikcie, doświadczasz uczuć. Będziesz sfrustrowany, zły i sfrustrowany. Każdy z nas w sytuacji stresu przechodzi na ochronę, a każdy ma własne doświadczenie, jak się zabezpieczyć. Niech te emocje istnieją w tobie. One istnieją w tobie, ale nie chcesz ich rozpoznać w sobie.
To kolejna sprawa, w jaki sposób zrealizujesz i wyrazisz te emocje. Na przykład możesz powiedzieć, że czujesz coś w wyniku tego, co się dzieje, lub możesz zorganizować napad złości.
Po piąte, poszukiwanie winnych w konflikcie nie oznacza jego rozwiązania. Po prostu zaakceptuj część odpowiedzialności za samodzielne rozwiązanie.
I wszystko pójdzie lepiej!
Inne artykuły autora:
Matka "Frontier"
Zaburzenia pogranicza: upośledzenie emocjonalne
Bądź dobry
O granicznym zaburzeniu osobowości
Partner Narcyza
